gry harcerskie W czasie podróży
sabunia portal
Odwiedziny polskiego harcerstwa ZHR w Dachau.
Obok Dnia Myśli Braterskiej 22 lutego, polscy harcerze wspominają jeszcze w tym miesiącu inne wspomnienie: 23 lutego.
To nie jest jednak radosny dzień, ma on mianowicie mroczne tło: 23 lutego 1945 roku Stefan Wincenty Frelichowski zmarł w Dachau. On był ważną osobą w polskim harcerstwie. Dokładniejsze informacje można znaleźć w załączniku.
Polscy harcerze podróżują regularnie do Dachau, aby co roku wspomnieć Księdza Frelichowskiego. Jednocześnie chcą nawiązać do przyszłości, gdyż w czasach Unii Europejskiej i globalizacji widzą konieczność nawiązania kontaktu z Niemcami, ich krajem sąsiednim. Aby razem przyjrzeć się trudnym stronom w polsko-niemieckiej historii, zaprosili w tym roku niemieckich harcerzy na spotkanie w dniu, w którym wspominają Księdza Wincentego.
22 luty: światowy dzień harcerstwa
Wykorzystujac zbieżność dat 22 i 23 lutego, Dnia Myśli Braterskiej i dnia, w którym wspomina sie Księdza Frelichowskiego, przeprowadzono wieczorem 22 lutego wspólne spotkanie braterskie. Ostatecznie wśród 60 osób, które były na tym spotkaniu obecne, jeszcze nie wszyscy z tej gromady się znali. Po krótkim przedstawieniu obecnego Zwiazku Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR), Katolickiego Harcerstwa Kreuztraeger (CPK) i Związku Harcerskiego Weltenbummler (PbW) zapalono tradycyjną polską świecę obozową. Następnie śpiewano sobie nawzajem pieśni i wymieniano się pomysłami na burzliwe gry. Swobodna atmosfera została wkrótce zastąpiona atmosferą podniosłą, kiedy to wymieniono się osobistymi życzeniami z okazji Dnia Myśli Braterskiej( i tu Martin zamieścił w niemieckiej wersji artykułu polską nazwę tego święta).
Po wieczornych pieśniach wszyscy uczestnicy wskoczyli w śpiwory, bo następnego dnia już czekał na nich bogaty program.
23 luty :śladami Księdza Frelichowskiego
Przed pojawieniem się w kaplicy w Dachau wielu niemieckim harcerzom krążyły po głowie myśli, jak trudne moze byc to spotkanie. Z jaką postawą i jakimi argumentami należy się liczyć? Jednak przebieg spotkania wskazuje na pozytywne spojrzenie w przyszłość.
Najpierw odbyła się w klasztorze karmelitańskim, który znajduje się w pobliżu miejsca obozu, msza święta(odprawiona przez Księdza Tadeusza Jabłońskiego, który sam jest harcerzem). Zarówno czytanie jak i kazanie zostały przetłumaczone na język polski.
Mszę zakończono tradycyjną pieśnią, którą polscy harcerze spiewają zawsze na koniec wspónych mszy świętych, modlitw.
W sposób spontaniczny zdecydowano się na przeprowadzenie najpierw już wcześniej przewidzianej wspólnej dyskusji i potem na zwiedzanie obozu.
10 najważniejszych wydarzeń historycznych z dziejów obu państw (od roku 1900 do dzisiaj) miały zostać wyszukane i potem uporządkowane w kolejności od najważniejszego do najmniej znaczącego. Celem było przetestowanie własnej wiedzy historycznej obu państw. Sprawdzanie wyników tej pracy doprowadziło do dyskusji, która wkrótce odłączyła się od wydarzeń z przeszłości i przeszła na tematy obecne ( traktat w Szengen, Unia Europejska) i skończyła się an pytaniu o oczekiwania polskiej młodzieży an przyszłość.
Słowo końcowe należało do polskiego kapłana, który osobiście należy do generacji dzisiejszych rodziców. Poweidział on, że zazdrości młodzieży tej możliwości tego wewnętrznego, pozytywnego nastawienia w czasie tego spotkania. W czasach jego młodości było to niemożliwe, nie tylko ze względu na sytuację polityczną. Dlatego teraz postawił wszystko na jedną karte i wziął udział w pielgrzymce.
Dodatkiem do dyskusji było zwiedzanie obozu koncentracyjnego. Pewna współpracowniczka kościoła ewangelickiego opowiedziała szczegółowo o upokarzających warunkach życia więźniów jak równiez o wielu innych szczegółach z obozów koncentracyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem obozu w Dachau. Z każdym krokiem postawionym na obszarze obozu można było wyraźnie odczuć nieludzkość systemu i wymiar cierpień, które miały tu miejsce. Na końcu zgromadzono się przy fundamentach baraku numer 7, w którym przebywali więźniowie chorzy na choroby zaraźliwe. 23 lutego 1945 roku zmarł tam Ksiądz Stefan Frelichowski. Poświęcono Mu liczne modlitwy i minuty ciszy. W czasie podróży powrotnej do schroniska rozmawiano dalej o różnych sprawach.
Wieczorem odbyło się spotkanie końcowe, na którym wymieniano wrażenia z minionego dnia. Mimo trudnej przeszłości historycznej, która tego dnia została wyjatkowo przeżyta, przeważały pragnienia stworzenia wspólnej pozytywnej przyszłości.
Martin "Einstein" Sebald
Pfadfinderbund Weltenbummler
Cytat
A sami byli dla siebie większym ciężarem niż ciemność. Mdr 17,20
A sami byli dla siebie większym ciężarem niż ciemność. Mdr 17,20_2